07 de xunetu 2012

Del mio últimu poemariu La solombra del flacu, que podéis mercar na web d'Hesperya

Y podéis ver el bookclip del llibru, fechu por Señor Paraguas equí.

Como un llabor que t’esfái,

esbillo d’ente les güelgues

simetríes de los tos pies allonxándose.

Queda esti rastru de polvu encarnao,
como caparina qu’abasa finales
camín d’un cementeriu d’elefantes roxos.
Si quixere podía siguilu, apurando,
enantes que venga l’agua y diga
qu’igual nun marchasti.
Soi un esclavu inminente del tiempu y la ñube.
Posóseme una caparina en capó del coche,
y envede llorar o querer garrala,
punxi un toldu en techu del cuartu
y desangréla en suelu,
a ella y a otres cuantes.

Semeya: Foles / P. Peruyero

09 d'avientu 2011

Escucho.
Zoto botelles
vacíes al mar.

Semeya: Mar / Rd'A

03 d'avientu 2011

Siento a los gatos llamame allá.
Pronuncien perfecta foniatría de sílabes.
La nueche tien cinco pates.
Yo.
Busco.
-me.

Semeya: Llave / Rd'A

08 de payares 2011

Si lo peor d'acabar el viaxe ye pisar a la fin la mesma tierra,
les oyeres,
que la chigrera nun te busque los güeyos nel espeyu,
si lo peor d'acabar el viaxe ye llimpiar el calzáu,
ye la nevera,
si lo peor d'acabar el viaxe ye que llueva,
o peor, que namás orpine,
si lo peor d'acabar el viaxe son les horizontalidaes,
que la paré apare,
si lo peor d'acabar ye tener trabayao 11 de 24,
ver el sol tres del vidru,
saber que los espeyos madruguen más,
nunca, nunca les chigreres,
si lo peor d'acabar ye saber que to madre namás pudo acompañar empiezos,
que to padre trabayaba,
saber por qué to padre trabayaba,
si lo peor d'acabar son les gomes d'esborriar,
el fueu furando papeles y dempués nada,
el primer silenciu otra vez,
si lo peor ye que los círculos ruempan,
sintise espiral y estrenar vértigu,
si lo peor ye ser solo un viaxe,
ser un ceru, empezar arimáu a tolos finales,
ye que nun quede nada,
les engurries nueves, otru oxímoron,
ye'l mármole,
ye'l finis terrae ente les baldoses,
el móvil,
el techu,
tener qu'abrir ventanes,
tener qu'abrir ventanes,
tener qu'abrir ventanes,
tener qu'abrir ventanes,
les ventanes.

Si lo peor d'acabar el viaxe ye que volver sea tamién una mentira.

Semeya: Lo peor d'acabar el viaxe / Rd'A

10 d'ochobre 2011

El que siempre marchó guarda postales impresionistes de la so casa, fai una riestra de fotogrames p'abanicar los almanaques.
Como si supiere de la redundancia como sitiu.

Morrer ye insistir, pasu ente pasu más mediocre.

Semeya: Venir /Rd'A

06 de setiembre 2011

Odio los coches y los relós. Pido na gasolinera distancia ensin plomu. Nun-yos queda y yo dexo marques na carretera pies que devoren kilómetros que pesen muncho.

En cuartu tengo un metrónomu.

Llamo casa al sitiu nel que menos tiempu paso. Mio madre enmarca semeyes mies y diz que vien a ser lo mesmo. Engáñamos.

Soi ye una demostración de que sé conxugar el presente.

Namás eso.

Significamos otres coses mui distintes.

Semeya: Lluna/Rd'A

13 de xunetu 2011

[...] tuviemos la constancia pulida del frio,

la rabia paciente de los desamparaos.

Faltómos tiempu pal canibalismu,

a eso llamémoslo sobrevivencia,

tratóse de ser

o de ser-pero-d'otru-mou.

Nun nos afirmó'l ñacer,

non abondo, [...]

Semeya: Matar un Dragón / Rd'A